Eetcultuur

De Standaard vergelijkt eetgewoonten in Nederland en België (of is dat Flaanderen) onder de titel "Sterrenrestaurants zijn nog geen eetcultuur". How true.

En het eindigt :

"Ook in ons van oudsher Bourgondische landje staat de eetcultuur onder druk. Nooit zijn er zoveel kookboeken verschenen , maar de meeste staan ongebruikt mooi te wezen op de keukenplank. Ambachtelijke voedselzaken moeten vechten om te overleven. En ook bij ons komen vele middenklasrestaurants en brasseriën niet verder dan overprijsde kost, met meer aanstellerij dan kwaliteit."

Sleutelwoorden : overprijsd en aanstellerij. Waarom wordt de vaststelling beperkt tot middenklasrestaurants ? Ook sterrenzaken zijn méér dan eens een illustratie van overprijsde aanstellerij. Of mag dat niet meer gezegd worden ?

Hoeveel mensen gaan echt naar sterrenzaken voor de kwaliteit van de keuken, of gaan veeleer omdat ze het kunnen betalen, omdat "men" daar moet gezien worden, of omdat "men" er moet kunnen over meepraten ? Eerlijk ??

Voor de rest ken ik een behoorlijk aantal zaken die geleid worden door omhooggevallen "chefs" die eigenlijk alleen maar - al dan niet goed verborgen - misprijzen opbrengen voor de onnozelaars (U en ik) die fortuinen betalen voor hun al dan niet middelmatige kost.

Om geen ego's te kwetsen zal ik geen Belgische chefs noemen, maar een prachtvoorbeeld is de world famous f*a*rt Gordon Ramsey.

Eetcultuur, my backside.