Armoede

Lees : http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=PK2J8E04&word=armoede+sluipt+middenklasse+binnen.

Armoede is een verschrikkelijke en onrechtvaardige plaag. Bestrijding van armoede zou een van de allerhoogste prioriteiten van elke regering moeten zijn. Spijtig genoeg wordt dat probleem in onze "sociale welvaartstaat" nog al te dikwijls als marginaal beschouwd en wordt er dus ook niet veel meer dan lippendienst aan bewezen. In het beste geval worden gedeeltelijke of tijdelijke maatregelen genomen die de structuren niet veranderen en dus niets oplossen. Want diep in onszelf denken wij toch nog altijd een beetje dat armoede minstens gedeeltelijk de schuld is van de armen zelf : in de Verenigde Staten, het land van de onbeperkte mogelijkheden, is dat zelfs een van de dogmas van de maatschappij : daar wordt armoede als een vrijwillige keus gezien. De keren dat ik daarover verhitte discussies gehad heb met Amerikaanse collegas die zichzelf nochtans als bijzonder progressief beschouwden !

Rond Kerstmis is het natuurlijk "de bon ton" om dit probleem weer even aan te kaarten. Het geeft ons een goed gevoel : wij zijn die sukkelaars niet (totaal) vergeten. We denken aan hen. Maar doen ? We doen veel te weinig of niets ...

Armoede is een structureel probleem : de armoede van de enen is het rechtsreekse gevolg van de graaizucht van de anderen ; ook voor hen die steeds dieper wegzinken in de armoede is het systeem grotendeels verantwoordelijk. Mede door de waanzinnige publiciteit schept het zodanig veel totaal overspannen verwachtingen dat zij die aan de rand van het systeem staan menen dat het hun goed recht is om mee te doen in die waanzinnige loop naar het overbodige comfort en zo steeds dieper in de schulden en in de miserie belanden. De krant schrijft terecht : "Almaar meer mensen zijn 'subjectief' arm; ze hebben het gevoel moeilijk rond te komen."

Wanneer we ooit onze graaizucht zullen (zouden ?) leren dempen zullen we ook goed op weg zijn om het probleem van de schrijnende armoede uit de wereld te helpen. Gelijke kansen voor iedereen zou geen lege slogan mogen blijven.

En dan schrijf ik nog maar enkel over de armoede in onze rijke landen. De oplossing van het probleem op wereldvlak vraagt niet alleen andere structuren maar ook een zeer gevoelige verarming van de rijke landen - vroeg of laat zullen we moeten terugbetalen wat wij van de rest van de wereld gestolen hebben.

Gestolen ? Ja ! Zonder meer : alleen hebben wij het systeem van de vrije markt uitgevonden en geperfectioneerd dat een schijnbaar moreel doekje tegen het bloeden heeft gevormd.

2 comments:

Pablo Carpintero said...

Maar waarschijnlijk ben ik goed gek en zal de hebzucht de wereld blijven regeren, het koste wat het koste ; en misschien wordt de "marktwaarde" van een mensenleven steeds kleiner en kleiner ...

tot niet de armen en de misdeelden, maar de natuur zelf wraak neemt !

Pablo Carpintero said...

Mis-deeld : wat een prachtig woord. Het gaat recht naar de bron van de armoede en het onrecht : er is iets "mis" - deeld.