Pa

Vandaag juist negen en twintig jaar geleden, in de vroege ochtend van 20 april 1980, overleed mijn vader in zijn ziekenhuisbed in het toenmalige hospitaal ("hospice") van Sint Amandsberg. De film van de laatste dag en nacht staat voor altijd in mijn geheugen gegrift. Twintig april 1980 werd de zwartste dag in mijn leven omdat mijn vader veel te jong gestorven is - hij werd geboren te Meerbeke op 14 october 1913 - maar ook omdat de grootste steun, toeverlaat, en voorbeeld in mijn leven wegviel.

Een groot man, die in zijn leven enorm veel tegenslagen gekend heeft en nooit de gelegenheid gehad heeft - het lag ook totaal niet in zijn karakter - om eens even aan zichzelf te denken. Vrouw en kinderen kwamen altijd op de eerste plaats, kost wat kost.

Verdriet slijt, maar het levensgroot gemis blijft en gelukkig ook de wondermooie herinneringen aan zijn liefde, zijn toewijding en zijn dienstbaarheid. Ik vind het echt sprijtig dat zijn kleinkinderen hem niet langer en beter hebben kunnen leren kennen.

Bedankt pa, en tot ziens.

2 comments:

davy & co. said...

hoi,
laat het een troost zijn dat hij nu op sterre (en andere fam leden) past en troost om wie zij moesten achterlaten!!

pablo c. said...

Ik dank jullie uit de grond van mijn hart.