Oude kennissen

Terwijl ik met volle teugen van de Zuid Franse natuur en cultuur genoot ontving ik thuis een mail van een vriend die ik zowel op het college als in het professioneel leven gekend heb.

De mail bevatte een paar fotos van klasgenoten die een en vijftig jaar geleden afgestudeerd zijn op het college. Waarom 51 jaar ? Omdat ze dat maar om de twee jaar vieren.

Ik herinner mij dat ik, toen ik nog op het college zat, de toenmalige jubilarissen zag binnenstruikelen : ze leken wel stokoude fossielen uit een andere tijd ...

Tempus fugit !! Nu is het onze beurt.

Normaal ga ik nooit naar dat soort - behoorlijke zinloze - bijeenkomsten, maar deze keer had ik mij verontschuldigd en zo kreeg ik toch nog enkele fotos te zien.

Ik zag vier parmantige oudere heren, en ik herkende er geen één van. Not one ! Het verschil tussen de realiteit en mijn herinneringen is enorm groot. Zelfs toen ik op elk gezicht een naam kon plakken (dank zij een tweede mailtje) moest ik nog héél goed kijken om hen te herkennen.

Ik had die heren op straat straal voorbij kunnen lopen zonder enig teken van herkenning.

Misschien ben ik zo ook al een of andere vroegere vlam voorbij gelopen, want indien ik de heren niet herken waarmee ik zes jaar lang op de schoolbanken gezeten heb, hoe zou ik dan een (charmante maar vluchtige) vlam kunnen herkennen ?

No comments: