Mai soixante-huit

De Standaard stelt vast dat de "helden" van mei '68 nu stilaan met pensioen gaan en stelt de vraag of we heimwee moeten hebben naar mei '68.

Heimwee naar mijn jeugd ? Zeker en vast ! Maar naar mei '68 ? Ik was toen al zo jong niet meer (bijna 38 ...).

Mai '68 was een van de sleutelmomenten waarop de ruggengraat van onze traditionele maatschappij gebroken werd. De gouden jaren van de spectaculaire groei van de welvaart (niet het welzijn !) lagen bijna achter de rug, en "revoluties" breken nooit uit wanneer het echt slecht gaat, maar wel wanneer "de hoop gloort aan de horizon".

Maar terug naar de vraag. Ik vond toen al dat die studentenopstand uitgelokt was door een gevaarlijke bende ongeregeld. Maar ik schaar mij achter het antwoord van Miel Swillens in Tertio van 30 april 2008.

"Een maatschappelijke omwenteling heeft de studentenrevolte niet teweeggebracht, maar wel een diepgaande culturele revolutie. Die is geleidelijk aan doorgedrongen tot alle lagen van de bevolking en bepaalt vandaag onze leefwereld. De vigerende permissiviteit, het wijdverspreide cultuurrelativisme en de nog steeds verder uitdijende seksuele revolutie, vormen de erfenis van de jaren '68. De vijandschap tegen de westerse en christelijke wereld die de modieuze 'maîtres à penser' van de Rive Gauche - zoals Jean-Paul Sartre, Jacques Lacan en Jacques Derrida - typeerde, heeft school gemaakt. Vandaag vinden wij hun ideeën, in gesimplificeerde versie, terug bij journalisten en mediafiguren, bij auteurs en professors. Kortom, bij al diegenen die het in de mode zijnde conformisme vertolken." De verdere interessante analyse kan je nalezen in Tertio.

Het is teveel eer om dat allemaal aan mei '68 toe te schrijven, maar de gebeurtenissen hebben wel in grote mate bijgedragen tot die eerder negatieve evoluties. Persoonlijk vind ik dus dat mei '68 eerder een stap achteruit dan vooruit was : veel werd vernietigd, niets waardevols werd in de plaats gezet. En de meeste soixante-huitards zijn intussen dikke bourgeois geworden.

*
I don't know whether the "Mai '68" student revolt, which was "world famous in Europe", has left much of an impression in North America. In my eyes, it has been a catastrophy : much of the old structures of society have been smashed down, and nothing valid has been put in place.