Een lesje geschiedenis ...

over het "open en verdraagzaam Vlaanderen" voor onze Vlaamse excellenties door geschiedkundige en journalist Marc Reynebeau.

Zie : http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=3R1SB3OJ&word=reynebeau.

Een paar uitreiksels :

"Die middeleeuwse steden waren immers zo ongeveer het tegendeel van open en verdraagzaam. Als corporatistische samenlevingen toonden ze zich zeer gierig in het verlenen van het poorterschap. Niemand moest het in zijn hoofd halen om daar zomaar binnen te wandelen en er een winkeltje of een ambacht te beginnen. Het is dus geen goed idee om de Vlaamse ethiek van nu te vergelijken met die in de middeleeuwen. Historisch-vergelijkende ethiek is altijd zeer delicaat."

"Misschien zijn Vlaamse ministers verplicht af en toe eens te bluffen over het glorieuze verleden. Wij waren al rijk in de middeleeuwen! Maar zulke loze beweringen zijn niet meer dan een retorische vorm van vendelzwaaien. En helemaal onschuldig is die retoriek al evenmin, want het betreft hier een cliché uit het negentiende-eeuwse romantische nationalisme."

"En wat meer is, 'Vlaamse steden' in de middeleeuwen, dat kunnen alleen Gent, Brugge of Ieper (jazeker) zijn geweest. Mechelen, Brussel of Antwerpen vielen nog liever dood dan dat ze zich Vlaams zouden noemen, want zij behoorden niet tot het graafschap Vlaanderen, wel tot het hertogdom Brabant. Dat maakte toen een wereld van verschil. "

"De strengheid van de taalwetten, die zulke barse buitenlandse commentaren uitlokte, heeft namelijk alles te maken met Vlaamse historische trauma's. En in plaats van daar eens rustig over na te denken, slaat de minister terug met romantische mythes en nationalistische clichés. Geen wonder dat ze hem in het buitenland niet begrijpen - en dat hij niet begrijpt dat ze daar in het buitenland vreemd tegen aankijken."

Ik laat jullie de sappigste brokjes zelf in de krant ontdekken.