Onderzoeken

De Standaard rapporteert over een onderzoek gepleegd door professoren van een universiteit in Istanbul.

Als inleiding : jullie weten intussen al wat ik over enquetes denk. Gisterenavond, rond etenstijd, had ik nog een vriendelijke Julia aan de lijn "qui avait de bonnes nouvelles pour moi". Op de achtergrond hoorde ik haar tientallen collega's van het call center ook vrolijk tateren. Ik heb de hoorn toegelegd. Dat doe ik bijna altijd, maar indien ik al eens verleid zou kunnen worden om te antwoorden, denken jullie dat mijn antwoorden enige waarde zouden hebben ? Ik zou me eens goed laten gaan ...

Dus enquetes : qua statistisch opzet nogal eens foutief ; qua vragen zeer dikwijls gestuurd en misleidend ; qua antwoorden onbetrouwbaar.

Terug naar Istanbul. Uit die enquête blijkt dat slechts één op vier Belgische Turken echt fan is van Europa ? En hoeveel autochtone Belgen zijn er echt fan van ?

Slechts 11 % van de Belgische Turken staat achter de euro : wat kan dat nu in s'hemelsnaam betekenen ? Gaan ze er nog iets aan veranderen ? En hoeveel Belgen kennen nog altijd niet het verschil tussen een frank en een euro ? Na zoveel jaren stel ik vast dat ik nog dikwijls reken alsof een euro een frank is, maar ja, ik ben dan ook een economist.

En één commentaar van een Belgische Turk leek me boeiend : "Ik hoop dat Turkije geen lid wordt van de Europese Unie. Als dat gebeurt zal onze cultuur ook bedorven raken."
Let op de "ook", en de man heeft niet eens ongelijk. Maar wanneer wij hetzelfde zouden zeggen, dan zouden wij onmiddellijk gebrandmerkt worden als zijnde intolerant, want dat is een bijna racistische uitspraak.

Toch een opmerking : ook ik hoop dat Turkije geen lid wordt van de EU. Zonder verdere commentaar.