Slecht gehumeurd ...

Het ziet er meer en meer naar uit dat onze heren “top”-politici er alles aan gaan doen om het voornaamste programmapunt van België’s grootste crypto-fascistische partij waar te maken, namelijk “België barst”.

De heren denken blijkbaar nog altijd dat ze een spelletje poker aan het spelen zijn. Zij hebben blijkbaar zin in een pittig avontuurtje, staatshervorming genaamd. Ze spelen dat nu al decennia lang zonder veel succes, maar dat houdt hen niet tegen. Het is een soort verslaving geworden. Dat zij spelen met het geld en de toekomst van hun kiezers kan hen blijkbaar niet echt veel schelen, al zullen ze natuurlijk diep verontwaardigd het tegendeel beweren.

Maar waarover wind ik me op?

De kiezers hebben toch gekregen waar ze om gevraagd hebben, of niet soms? De separatisten, die alle andere “Vlaamse” partijen met hun dodelijk virus besmet hebben, zitten er handenwrijvend bij en kijken er naar. Maximaal effect voor minimale inspanning.

De staat gaat weer meer uitgeven dan hij ontvangt ; de demografische evolutie heeft diepe en zorgwekkende gevolgen (immigratie, pensioenen) ; het onevenwicht tussen arbeid en kapitaal groeit onrustwekkend ; de excessen van de vrije markteconomie tieren welig ; de op drift geslagen Europese Gemeenschap met haar legioenen regelneven en –nichten weegt loodzwaar op elke besluitvorming ; de kloof tussen “have’s” en “have not's” wordt bijna onoverbrugbaar …. maar dat alles is onbelangrijk want het statuut van een paar Vlaamse gemeenten, en wie het recht heeft het geld uit te geven dat er niet is, dat zijn pas levensbelangrijke vragen. De echte problemen worden weggeduwd tot ze - in een niet zo verre toekomst - in volle hevigheid zullen uitbarsten en misschien niet meer op te lossen zonder zeer zware offers van de ganse bevolking.

Vlaamse kortzichtige arrogantie, zelfoverschatting en betweterij, en Waalse kortzichtige koppige domheid! Een mooi stel.

Democratie is niet alles : ik droom ervan dat we de onderhandelaars zouden kunnen opsluiten op water en brood, veroordeeld tot elkaars gezelschap, tot ze elkaar uitmoorden (zéér onwaarschijnlijk, want ze zien zichzelf toch zo graag) of tot zij een voor iedereen aanvaardbaar compromis uitwerken. Maar dat is niet meer dan een gevaarlijke droom. Want de bewakers zouden nog wel eens stommer kunnen zijn dan de bewaakten.

Dan toch maar "België barst" ? Wat we zelf doen, doen we toch meestal beter nietwaar? Toch tot puntje bij paaltje komt. Ik heb het reeds meermaals geschreven : waarom zouden de egocentrische knoeiers die België om zeep helpen het beter doen op “Vlaams” niveau ?

Maar waarover wind ik me op?

Voor “Jef met de pet” is er blijkbaar nog altijd niets aan de hand, terwijl de heren in Brussel het dak boven zijn hoofd aan het afbreken zijn en grote putten graven in het voetpad.

“Gouverner, c’est prévoir?” – forget it ; wat telt zijn de macht, het geld en de postjes.

Gisteren stonden we aan de rand van de afgrond : vandaag of morgen doen we weer een grote stap voorwaarts.