Elf September 2007 ?

Ja, ook ik ben bezorgd over de sluipende islamisering van mijn land. Neen, ik zal niet deelnemen aan de – mijns inziens ten onrechte - verboden betoging in Brussel op 11 september. Ten eerste omdat de organisatoren mij totaal onbekend zijn en mij niet echt vertrouwenswaardig en zuiver op de graat lijken. Ten tweede omdat er een waas van islamfobie over het initiatief hangt. Ten derde omdat ik nog nooit aan een betoging heb deelgenomen en er nu op rijpere leeftijd niet meer wil mee beginnen. Tenslotte omdat ik die week waarschijnlijk op reis zal zijn.

Maar het probleem is reëel en wordt steeds belangrijker voor de toekomst van onze samenleving. Waarom ben ik bezorgd ? Ben ik een bang Westers mannetje ? Misschien wel ja.

Ik ben bezorgd wegens het steeds groeiend aantal vreemdelingen of genaturaliseerde Belgen dat in een stad als Gent zeker al een significant deel van de bevolking geworden is – ga maar eens op een doorsnee weekdag een kwartiertje op de Korenmarkt staan. Ik ben bezorgd omdat die mensen blijven samenwonen in wijken van de vervallen negentiende eeuwse gordel ; ik ben bezorgd omdat zij zich grotendeels van onze maatschappij afsluiten en, laat ons eerlijk blijven, ook dikwijls uitgesloten worden door de rabiate racisten onder ons.
“Ghetto”- vorming vereenvoudigt de integratie zeker niet. Integratie of assimilatie of aanpassing ? Stadhuiswoorden … Eenieder heeft het recht te leven zoals hij of zij dat zelf wil maar een minimum van wederzijds respect, verdraagzaamheid, begrip en goodwill is absoluut onmisbaar zoniet wordt samenleven ondoenbaar. En dat geldt voor alle “nieuwe inwoners” -moslims en anderen - voor wie de mensenrechten en de verlichting vreemde begrippen zijn - en hier komt de contrarian weer boven : die dus geen westers christelijke achtergrond hebben. “When in Rome, do as the Romans do”.

Ik zie ten andere bitter weinig overtuigende blijken van hun wil tot aanpassing mede omdat de meesten onder hen zich nog steeds om een of andere reden in een slachtofferrol geduwd voelen of weten, terwijl zij - willens nillens - stilaan maar zeker onze westerse cultuur aan het ondergraven zijn. Een perfiede intentie hunnerzijds is niet eens nodig : de demografie (hun groeiend aantal) en hun soms schrijnend gebrek aan interesse voor onze levenswijze zijn voldoende om de door onze eigen politiek correcte medeburgers al sterk aangevreten structuren verder onderuit te halen.

Ben ik daarom een racist ? God forbid ! Iedereen is welkom die onze - in zichzelf als snel evoluerende - maatschappij en structuren aanvaardt. Onze culturele eigenheid is niet te koop. Is dat onredelijk ? Draai de vraagstelling om en het antwoord wordt duidelijk. Een minimum aan wederzijds respect en goodwill is nodig aan alle kanten van de maatschappij. Zoniet volgt chaos.

Etienne Vermeersch schreef : “Het debat met de moslims - bij ons en wereldwijd – betreft in essentie de vraag of er een beleving van de islam mogelijk is die strookt met de verworvenheden van de Verlichting, en meer bepaald met de Rechten van de Mens. Dat debat is niet gediend met oppervlakkige gesprekken waarin iedereen vriendelijk wil zijn voor de andere.” (zie De Standaard van 11 en 12 augustus 2007 bladzijde 17).