Achterkleinkinderen

Tot nu toe hebben mijn ouders vier achterkleinkinderen.

Mijn blog gaat meestal over het verleden, dus heb ik over deze schatten nog niets geschreven. Toch spelen ze een grote rol in mijn leven, en wil ik vandaag een uitzondering maken voor het tot nu toe jongste achterkleinkind, dat ook het enige meisje is. Ons prinsesje Fleurke wordt vandaag vier jaar.

Ik vind het hardverscheurend dat mijn ouders haar nooit gekend hebben ; dat geldt ook voor twee van de drie jongens, maar niet voor Quentin, nu 10. Hem heeft mijn moeder nog gekend : ze was dol op haar eerste achterkleinzoon. En ik denk dat dat wederzijds was ...

Terwijl ik toch aan de gang ben, Fleurke's broer Senne wordt binnen een paar dagen zes, en hun neefje Jamaï zit nu waarschijnlijk op het vliegtuig naar Griekenland. Hij wordt vijf kort voor Kerst. Bijna een kerstekindje zoals zijn bet-overgrootvader.