Lange jaren geleden

Gisterennamiddag hebben wij - bij prachtig zomerweer - bootje gevaren op het Donkmeer. Daar had ik al lange jaren zin in, maar we durfden het niet aan met te jonge kinderen aan boord.

Ik had veel meer volk verwacht maar een bootje huren was geen probleem. Het was gewoon heerlijk : een uur zalig ronddobberen en alles vergeten. Een deel van de trip werd de boot bestuurd door mijn zes jaar jonge achterneefje Jamaï. Hij was er wondersnel mee weg.

Foto's van zijn exploot zijn er niet want zijn ouders - die tussen haakjes niet kunnen stilzitten in een boot - hadden hun fototoestel vergeten. Ik ook.

3 comments:

davy said...

dat had ik willen lezen in de gazet!!
bootje aan de donkmeer in berlare gekapeist met 3 volwassenen en een kind... omdat 2 niet konden stil zitten...

Pablo Carpintero said...

Weet je wel wat je schrijft ? Even nadenken kan nooit kwaad. Alhoewel, soms brengt het ook geen goed op ! Dat hangt er maar van af ...

Pablo Carpintero said...

Ter bescherming van de reputatie van de schrijver ervan heb ik een nieuwe reactie op deze post niet gepubliceerd.