Amnestie

Het heeft lang geduurd, maar daar komt het oude spook weer boven water : amnestie voor collaborateurs uit de tweede wereldoorlog.

Ten eerste moeten de weinige betrokkenen die nog leven nu hoogbejaard zijn (85 jaar en ouder ?). Gaat het dus niet eerder om hun afstammelingen en om centen ?

De vraag, die komt van barones Hilde Kieboom van de St Egidiusgemeenschap, ondergraaft eigenlijk zichzelf :

"Voor heel veel Vlaams-nationalisten is dat nog altijd een heel emotionele zaak. De harde kern onder hen zit nog altijd met een onverwerkt oorlogsverleden."

Dat oorlogsverleden is niet alleen onverwerkt, maar de harde kern en hun afstammelingen willen nog altijd niet inzien en toegeven dat ze fout gehandeld hebben. Maar ook voor gezagsgetrouwe Belgen is amnestie nog altijd een heel emotionele zaak, en niet alleen voor de PS zoals zij suggereert. Er is teveel bloed gevloeid. En waarom zouden wij vergeven en vergeten waar er geen enkel teken van berouw of inkeer te zien is ?

Laat het probleem gewoon verder uitsterven, of laat - in het slechtste geval - het autonome Flaanderen proberen de geschiedenis verder te herschrijven en de verraders van toen alsnog amnestie of zelfs eerherstel te geven. Persoonlijk vrees ik dat de wind hen gunstig gezind is. En dat in een autonoom Flaanderen de gezagsgetrouwe Belgen in het verdomhoekje zullen belanden.

2 comments:

Anonymous said...

Steve Stevaert is voor : http://www.demorgen.be/dm/nl/5036/Wetstraat/article/detail/1127005/2010/06/30/Historische-kans-op-amnestie-voor-collaborateurs.dhtml.

Pablo Carpintero said...

Ik ben het er totaal niet mee eens, maar toch, uit intellectuele eerlijkheid (nee maar !) een tekst waarin de barones haar standpunt toelicht.

Lees : http://www.demorgen.be/dm/nl/2461/De-Gedachte/article/detail/1127867/2010/07/02/De-last-van-het-oorlogsverleden.dhtml.