"China gaat wellicht zijn één-kind-beleid herzien, heeft een Chinese regeringsfunctionaris zondag gezegd.
Met het beleid is China er de afgelopen drie decennia in geslaagd de bevolkingsgroei af te remmen, maar critici stellen dat het heeft geleid tot veel gedwongen abortussen, sterilisaties en een overschot aan mannen. Veel Chinezen hebben in de loop der jaren de zwangerschap afgebroken als bleek dat het om een meisje ging.
Volgens de regeringsfunctionaris, lid van een belangrijke adviesraad van de communistische partij, zouden er nu vierhonderd miljoen meer Chinezen zijn geweest zonder het één-kind-beleid.
Echtparen in de Chinese steden mogen nu maar één kind grootbrengen, paren op het platteland twee. Daar komt misschien verandering in, maar functionarissen zeggen al wel dat geboortebeperkingsmaatregelen niet geheel worden afgeschaft."
Twee opmerkingen :
- oef, misschien komt er nu een einde aan een onmenselijk beleid ;
- smoke and mirrors : wanneer ik Chinese statistieken zie vraag ik me telkens af of ze in China wel kunnen - of echt willen tellen. Ze goochelen daar met miljoenen (mensen, tonnen productie, whatever) en ongelooflijke groeivoeten en passen de statistieken mijns inziens gemakkelijk aan om het te bereiken doel te bevestigen. Een klassieke toepassing van "het doel heiligt de middelen".
Een klein voorbeeld uit mijn vorig leven : toen ik nog werkte gaf China al jaarlijkse productiecijfers - geen schattingen - voor cement in het begin van januari van het volgende jaar : zij moesten daarvoor enkele tientallen grote en duizende kleine fabrieken tellen. In onze Westerse landen duurde het maanden eer die cijfers berekend werden voor een onnoemelijk kleiner aantal fabrieken.
My newspaper reports that maybe, just maybe, the one child policy in China might be revised. That gave me the opportunity for a rumination on Chinese statistics : a game of smoke and mirrors ?
No comments:
Post a Comment