Okegem 1815

Zelfs nog een kleine tweehonderd jaar geleden was Okegem niet veel meer dan een verzameling armzalige hutten. Ik durf weleens met weemoed denken aan het dorp van de jaren 1940 - 1950 dat intussen totaal toegebouwd, verbouwd en, in mijn ogen, "vermassacreerd" is.

Maar niets is eeuwig : het dorp van mijn grootouders zou zo goed als onherkenbaar geweest zijn voor hun eigen overgrootouders, behalve misschien de kerktoren en een of ander deel van een oud boerenerf.

Uit een reisverhaal door de Engelse kapitein Alexander Cavalié Mercer blijkt dat het Okegem van de jaren 1940 - waar nog steeds geen gas en lopend water beschikbaar was - totaal moet verschild hebben van het dorp uit het begin van de jaren 1800, die we toch al als "moderne " tijd durven bestempelen.

Mercer was een officier in het leger van de hertog van Wellington, dat in 1815 de Noordzee overstak en vanuit Oostende ten strijde trok tegen het leger van Napoleon. Deze strijd vond zijn beslag in de alom gekende slag bij Waterloo. De troepen waartoe Mercer behoorde, hadden voorafgaandelijk manoeuvres in de onmiddellijke omgeving van Okegem. Mercer zelf resideerde in Strijtem en maakte tussen de voorbereidingen door verschillende uitstapjes in de omgeving, die hij nauwgezet bijhield in zijn dagboek.

"Een van mijn eerste ritten gold, zoals dat hoorde, Ninove. In plaats van de hoofdbaan van Brussel naar deze stad te nemen, die door Meerbeke loopt, nam ik een zijweg naar Liedekerke en sloeg op korte adstand van dit dorp links in. Ik trok over de liefelijk vloeiende Dender, tegenover het kleine dorp Okegem, door middel van een landelijke brug op palen gebouwd, die zo smal en zwak was, dat ik mij niet zonder aarzelen en tenslotte met mijn paard aan de toom er over waagde. Ik vond de officieren en de troep hier zeer schamel gehuisvest, in niets beter dan hutten met een armzalig uitzicht. Hier was niets dat de vergelijking kon doorstaan met onze heerlijke van tapijten voorziene salons" (van het kasteel ?) "te Strijtem, waaraan we, tussen haakjes, stilaan gehecht raakten, vooral sedert het goed weer ingevallen was en ons geleerd had hun koelte en verfrissend demi-jour te waarderen. Aan de overzijde van de rivier was de streek niet belangwekkend, zoals ik elders vermeld heb. Het uitzicht verbeterde echter enigszins naarmate wij Ninove naderden. Deze stad, met een uitgestrekt witstenen klooster, dat op het hoger gelegen gedeelte van de grond gebouwd was, had een vrij indrukwekkend voorkomen."

De belangrijkste veranderingen van de dorpsstructuur in de 19e eeuw waren het gevolg van de aanleg van de spoorweg van Dender en Waes in 1855. Die had onder meer tot gevolg dat de eeuwenoude poel op een gedeelte van wat nu het dorpsplein is gedempt werd - het station zelf en het Stationsplein werden pas later aangelegd (zie Mededelingen Heemkring Okegem, 11e jaargang, nr 3).

De tekst van Mercer werd gedeeltelijk overgenomen uit : http://www.ninove.be/frmverdstad.asp?pg=http://www.ninove.be/diensten/toeri/reisverhaalMercer.asp.

Voor Mercer zelf : zie http://waterloobattletours.users.btopenworld.com/page27.html