Ik keek er naar uit en het is er dan eindelijk toch van gekomen : de paus vereenvoudigt de voorwaarden waaronder de “oude latijnse” mis van “voor het tweede Vaticaans concilie” weer kan worden gevierd. Wat ik in de laatste veertig jaren – in de jaren dat ik nog kerkganger was of terug werd – aan “theatervoorstellingen” en “vernieuwingen” aan, om en rond het altaar heb gezien grenst aan het ongelooflijke. Ik heb meerdere keren op het punt gestaan de kerk uit te stormen : alle trucs leken wel goed om de “winkel” weer te vullen – wat overigens, behalve bij speciale gelegenheden zoals Kerstmis, Onze-Lieve-Vrouw vieringen en soms begrafenissen, nooit lukte. Dit lukt ook niet met de nieuwe maatregel, maar lijkt wel een stap in de goede richting.
Nu nog effen wachten om te zien of we niet blij zijn met een dode mus, want ik weet bij ervaring dat de pers meestal een week tot veertien dagen nodig heeft om met het juiste verhaal te komen, op voorwaarde dat het dan nog nieuws is.
Een probleem is wel dat een deel van de jongere priesters niet echt nog een grondige kennis van het Latijn heeft en dat een groot deel van de kerkelijke overheid (in Frankrijk en elders) niet zat te wachten op de “tridentijnse mis” van 1962.
Overigens valt af te wachten of een van de veronderstelde doelstellingen van de paus, het terug in de schaapstal halen van zeer traditionale afgescheiden katholieken zoals de volgelingen van aartsbisschop Lefebvre, wel zal lukken. Wanneer men de honderden splintergroepen van traditionele katholieken op het internet bekijkt moet men echt een diep geloof in de werking van de Heilige Geest hebben om de rooms katholieke kerk nog te zien als de “één en ondeelbare” monoliet die ze altijd heeft willen zijn.
Enfin, hoop doet leven, en ik zit “geduldig” te wachten op het organiseren van een “tridentijnse mis” in mijn omgeving.
Op het internet zijn honderden, zoniet duizenden, al dan niet betrouwbare sites te vinden over dit motu proprio en zijn voorgeschiedenis. Een van de betere ; http://www.catholicnews.com/data/stories/cns/0703892.htm.
Nu nog effen wachten om te zien of we niet blij zijn met een dode mus, want ik weet bij ervaring dat de pers meestal een week tot veertien dagen nodig heeft om met het juiste verhaal te komen, op voorwaarde dat het dan nog nieuws is.
Een probleem is wel dat een deel van de jongere priesters niet echt nog een grondige kennis van het Latijn heeft en dat een groot deel van de kerkelijke overheid (in Frankrijk en elders) niet zat te wachten op de “tridentijnse mis” van 1962.
Overigens valt af te wachten of een van de veronderstelde doelstellingen van de paus, het terug in de schaapstal halen van zeer traditionale afgescheiden katholieken zoals de volgelingen van aartsbisschop Lefebvre, wel zal lukken. Wanneer men de honderden splintergroepen van traditionele katholieken op het internet bekijkt moet men echt een diep geloof in de werking van de Heilige Geest hebben om de rooms katholieke kerk nog te zien als de “één en ondeelbare” monoliet die ze altijd heeft willen zijn.
Enfin, hoop doet leven, en ik zit “geduldig” te wachten op het organiseren van een “tridentijnse mis” in mijn omgeving.
Op het internet zijn honderden, zoniet duizenden, al dan niet betrouwbare sites te vinden over dit motu proprio en zijn voorgeschiedenis. Een van de betere ; http://www.catholicnews.com/data/stories/cns/0703892.htm.
1 comment:
The reaction of a well known American conservative. I happen to agree with his comments.
http://www.humanevents.com/article.php?id=21469.
Post a Comment