Supplementen

De Standaard heeft blijkbaar dringend nood aan onderwerpen voor zijn zomerse supplementen.

Nadat het enkele maanden terug onze niet gelezen en bijna eeuwige kandidaat nobelprijs literatuur onmiddellijk na zijn dood in een supplement - en in wekenlang verschijnende artikels - tot de eer der vrijzinnige altaren werd verheven, is het nu de beurt aan een vijftig jaar oude schrijvende gebrilde slagerszoon. De man schijnt niet van talent gespeend te zijn want blijkbaar wordt hij zelf bij onze noorderburen gelezen. Daarenboven is hij de officieuze leider van de politiek correcte literatoren in Flaanderen.

Ik heb het nooit nodig geacht zijn oeuvre te ontdekken en ben ook niet van plan dat alsnog te doen. Ik heb wel andere zorgen aan mijn kop. En ik ben waarschijnlijk toch niet slim en openminded genoeg om zijn werken te begrijpen. Maar hoeveel bomen zouden gespaard kunnen worden met het ietwat realistischer inschatten van het belang van die man en zijn acolieten en van andere opgeklopte literatoren ?

Sans rancune, meneer Tom.