Sorrycultuur

In Tertio van 10 maart 2010 schreef Miel Swillens een kort artikel over de zo modieuze en politiek correcte, maar bijzonder eenzijdige en oppervlakkige sorrycultuur. Ik heb me altijd al zeer ongemakkelijk gevoeld bij deze tsunami van excuses voor zaken waarvoor wij, en zelfs de meeste van onze voorouders, geen enkele rechtstreekse noch onrechtstreekse verantwoordelijkheid droegen of dragen.

Ik deel dan ook zijn analyse : excuses voor historische of recente misdaden zijn meestal een goedkoop en hol gebaar dat echte verantwoordelijkheid omzeilt. Het uithollen van de individuele verantwoordelijkheid gaat gepaard met een culpabilisering van de maatschappij ; dat is een ongezonde en gevaarlijke evolutie.

Een paar uitreiksels uit het aanbevolen artikel :

"In feite bagatellisseert de sorrycultuur het kwaad."

"Dat wollige denken, dat vooral de intelligentia promoot, gaat door voor een diep inzicht. In werkelijkheid ... ondermijnt dat het individuele verantwoordelijkheidsbesef, waardoor onze maatschappij op termijn onbestuurbaar wordt."

1 comment:

Pablo Carpintero said...

Het gaat hier niet alleen over excuses voor historische misstanden.

Het gaat even goed om uitvluchten voor persoonlijke mislukkingen en misstappen : meestal voelt het individu zich niet schuldig : bijna per definitie is het de maatschappij die schuld draagt.

Nu is dat in ons scheefgegroeide graaicircus dikwijls echt het geval; maar dat feit ontslaat geen enkel individu van zijn persoonlijke verantwoordelijkheid !