Vroeger voelde ik soms de onstuitbare drang om deel te nemen aan de fora op De Standaard website. Daar waren nadelen aan verbonden : soms werd de reactie niet opgenomen - men mocht niet té critisch zijn over het dagblad zelf ; soms kwamen er zeer onaangename of zelfs ongepaste reacties, waarop ik dan weer wou reageren ; en altijd moest ik minstens een minimale redenering neerpennen over hoe en waarom. Daarenboven was het niveau van die fora nogal eens "à ras des paquerettes".
No longer !
De vier vragen van vandaag met mijn korte en bondige reacties :
.. Is euthanasie (g)een heldendaad ? Geen.
.. Moeten we de Olympische Spelen boycotten ? Zeker en vast.
.. Blijven we de werken van Claus lezen ? Never did, never will.
.. Is de hervorming van de voetbalcompetitie een goed idee ? I couldn't care less.
Verdorie, nu staat de naam van die vermeende half-god toch noch op mijn blog, terwijl ik hem in alle stilte wou voorbijgaan. Maar ja, men kan niet alles hebben.
Zoals te vrezen was is daar ook minstens één héél klein mannetje aan het woord gekomen op die viering van die vermeende half-god. Gelukkig heb ik dat niet gezien, maar wel gelezen.
ReplyDelete